Στα πλαίσια της Παγκόσμιας Ημέρας της Ελληνικής Γλώσσας, το Ιδιωτικό Γυμνάσιο «Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός» των εκπαιδευτηρίων του Ι.Ν. Μεταμορφώσεως Σωτήρος Βριλησσίων, παρουσιάζει πέντε διαλόγους με καθημερινά θέματα διαχρονικής αξίας από το τότε ως και το σήμερα εκφωνώντας τα στην αρχαιοελληνική διάλεκτο. Συμμετείχαν αλφαβητικά οι μαθητές και οι μαθήτριες του Ιδ. Γυμνασίου «Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός»: Αναστασίου Δημήτριος Αρβανίτη Καλομοίρα-Μαρία Βενετοπούλου Ιριάνα Καλύβα Μαρία Καραγιώργου Αθηνά Κεραμιώτης Γεώργιος Κουζελέα Άννα Μοσχοπούλου Γεωργία-Λυδία Μπιτσικώκος Αλέξανδρος Ράπτης Άγγελος Τσαντήλα Δέσποινα Χαλεπλίδης Σάββας Ήχος: Γιάννης Καραγεώργος

Το ιδιωτικό γυμνάσιο «Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός» του Ιερού Ναού Μεταμορφώσεως Βριλησσίων παρουσιάζει το τραγούδι «Μαύρα ρούχα, μακρυά μαλλιά», που είναι αφιερωμένο στον Ιερέα επ´ευκαιρία της Εβδομάδος ιερατικών κλίσεων. Ευχαριστούμε την Θεολόγο του σχολείου κα Χριστίνα Καρζή, στιχουργό και συνθέτη του τραγουδιού και τους μαθητές: - Αναστασίου Δημήτρης - Αργυριάδης Χαράλαμπος - Κανέλλου Ζωή - Καραγιάννης Χρήστος - Καραγιώργου Αθηνά - Κασιδόκωστα Χρυσάφω - Κεχαγιά Μαρία - Κουρκούνη Νεκταρία - Λέλης Νικόλαος - Μήνου Μαργαρίτα-Μαρία - Μπουρνουσούζη Άννα-Αιμιλία - Πανέρη Μαρία-Ιωάννα - Παππά Ελπίδα-Σπυριδούλα - Πιθαρούλη Αιμιλία - Πούτου Εμμέλεια - Ρούσου Αικατερίνη-Ελένη Μαύρα ρούχα, μακρυά μαλλιά (στίχοι - μουσική: Χριστίνα Καρζή) Μαύρα ρούχα, μακρυά μαλλιά, καθάριο βλέμμα, ζεστή καρδιά. Σαν τον Χριστό που τον πόνο σου παίρνει. Σα χελιδόνι που την Άνοιξη φέρνει. Στο σκοτάδι ένα Φως, σαν του Ήλιου αδερφός. Στο μονοπάτι οδηγός και στη μάχη, ασπίδα. Ευαγγέλιο ο λόγος του, λεπίδα κι Ελπίδα. ~ ~ ~ Ταπεινός και σκυφτός, μα στη Χάρη μεγάλος. Τον φονιά συγχωρά που θα σκότωνε άλλος. Του φορά πετραχήλι, σπάει τα πέτρινα χείλη και στο δάκρυ που χύνεται, Άγιο Μανδήλι γίνεται. ~ ~ ~ Παπούτσια μες στα χώματα και ματωμένα γόνατα. Ρασάκι με μπαλώματα. Μια πλάτη που την έγειραν του κόσμου τα καμώματα. ~ ~ ~ Κόσμημα ο Σταυρός του, βαρύς, ολόδικός του. Θυμίαμα οι προσευχές και τα χέρια του, δες, κρυφά να κλείνουν πληγές, να χορταίνουν τις ψυχές με Σώμα και Αίμα Χριστού. ~ ~ ~ Στον πιο δύσκολο δρόμο για τον μόνο Παράδεισο, πάντα ένας για όλους κατεβαίνει στην άβυσσο.

Βρεφονηπιακός. Νηπιαγωγείο. Δημοτικό. Γυμνάσιο. Λύκειο. Σκοπός της ίδρυσής τους είναι να δώσουν στα παιδιά ρίζες να κρατηθούν από την παράδοση και φτερά, για να πετάξουν! Τα παιδιά των εκπαιδευτηρίων διακρίνονται για: Γνώση! Ήθος! Ορθοδοξία! Πατριδογνωσία! Σεβασμό! Προστάτης Άγιος, ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός! Γνωρίστε τα εκπαιδευτήρια του Ιερού Ναού Μεταμορφώσεως Σωτήρος Βριλησσίων! Τηλέφωνα: Βρεφονηπιακός: 2108043244 Νηπιαγωγείο: 2106137135 Δημοτικό: 2110125149 Γυμνάσιο: 2114118579 Λύκειο: 2108048245 metamorfosischool.gr

Η ενορία της Μεταμορφώσεως Σωτήρος Βριλησσίων σας εύχεται Καλή Μεγάλη Σαρακοστή!

Η Ενορία Μεταμορφώσεως Σωτήρος Βριλησσίων, σας εύχεται ευλογημένη χρονιά, με φράσεις προσευχής.

Ο Ιερός Ναός Μεταμορφώσεως Βριλησσίων, σας προσφέρει την ομιλία του Αγ. Ιωάννου Χρυσοστόμου για τη Γέννηση του Ιησού. Στην αφήγηση ο κος Λυκούργος Μαρκούδης.

Μνεία της θεραπείας του εκ γενετής τυφλού - Ιερός Ναός Μεταμορφώσεως Σωτήρος Βριλησσίων. Ευαγγέλιο Κατά Ιωάννην (θ΄ 1-38) Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, παράγων ο Ιησοῦς, εἶδεν ἄνθρωπον τυφλὸν ἐκ γενετῆς. Καὶ ἠρώτησαν αὐτὸν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ λέγοντες· ραββί, τίς ἥμαρτεν, οὗτος ἢ οἱ γονεῖς αὐτοῦ, ἵνα τυφλὸς γεννηθῇ; Ἀπεκρίθη ᾿Ιησοῦς· οὔτε οὗτος ἥμαρτεν οὔτε οἱ γονεῖς αὐτοῦ, ἀλλ' ἵνα φανερωθῇ τὰ ἔργα τοῦ Θεοῦ ἐν αὐτῷ. Ἐμὲ δεῖ ἐργάζεσθαι τὰ ἔργα τοῦ πέμψαντός με ἕως ἡμέρα ἐστίν· ἔρχεται νὺξ ὅτε οὐδεὶς δύναται ἐργάζεσθαι. Ὅταν ἐν τῷ κόσμῳ ᾦ, φῶς εἰμι τοῦ κόσμου. Ταῦτα εἰπὼν ἔπτυσε χαμαὶ καὶ ἐποίησε πηλὸν ἐκ τοῦ πτύσματος, καὶ ἐπέχρισε τὸν πηλὸν ἐπὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς τοῦ τυφλοῦ καὶ εἶπεν αὐτῷ· ὕπαγε νίψαι εἰς τὴν κολυμβήθραν τοῦ Σιλωάμ, ὃ ἑρμηνεύεται ἀπεσταλμένος. Ἀπῆλθεν οὖν καὶ ἐνίψατο, καὶ ἦλθε βλέπων. Οἱ οὖν γείτονες καὶ οἱ θεωροῦντες αὐτὸν τὸ πρότερον ὅτι τυφλὸς ἦν, ἔλεγον· οὐχ οὗτός ἐστιν ὁ καθήμενος καὶ προσαιτῶν; Ἄλλοι ἔλεγον ὅτι οὗτός ἐστιν· ἄλλοι δὲ ὅτι ὅμοιος αὐτῷ ἐστιν. Ἐκεῖνος ἔλεγεν ὅτι ἐγώ εἰμι. Ἔλεγον οὖν αὐτῷ· πῶς ἀνεῴχθησάν σου οἱ ὀφθαλμοί; Ἀπεκρίθη ἐκεῖνος καὶ εἶπεν· ἄνθρωπος λεγόμενος Ἰησοῦς πηλὸν ἐποίησε καὶ ἐπέχρισέ μου τοὺς ὀφθαλμοὺς καὶ εἶπέ μοι· ὕπαγε εἰς τὴν κολυμβήθραν τοῦ Σιλωὰμ καὶ νίψαι· ἀπελθὼν δὲ καὶ νιψάμενος ἀνέβλεψα. Εἶπον οὖν αὐτῷ· ποῦ ἐστιν ἐκεῖνος; λέγει· οὐκ οἶδα. Ἄγουσιν αὐτὸν πρὸς τοὺς Φαρισαίους, τόν ποτε τυφλόν. Ἦν δὲ σάββατον ὅτε τὸν πηλὸν ἐποίησεν ὁ Ἰησοῦς καὶ ἀνέῳξεν αὐτοῦ τοὺς ὀφθαλμούς. Πάλιν οὖν ἠρώτων αὐτὸν καὶ οἱ Φαρισαῖοι πῶς ἀνέβλεψεν. Ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς· πηλὸν ἐπέθηκέ μου ἐπὶ τοὺς ὀφθαλμούς, καὶ ἐνιψάμην, καὶ βλέπω. Ἔλεγον οὖν ἐκ τῶν Φαρισαίων τινές· οὗτος ὁ ἄνθρωπος οὐκ ἔστι παρὰ τοῦ Θεοῦ, ὅτι τὸ σάββατον οὐ τηρεῖ. ἄλλοι ἔλεγον· πῶς δύναται ἄνθρωπος ἁμαρτωλὸς τοιαῦτα σημεῖα ποιεῖν; Καὶ σχίσμα ἦν ἐν αὐτοῖς. Λέγουσι τῷ τυφλῷ πάλιν· σὺ τί λέγεις περὶ αὐτοῦ, ὅτι ἤνοιξέ σου τοὺς ὀφθαλμούς; Ὁ δὲ εἶπεν ὅτι προφήτης ἐστίν. Οὐκ ἐπίστευσαν οὖν οἱ ᾿Ιουδαῖοι περὶ αὐτοῦ ὅτι τυφλὸς ἦν καὶ ἀνέβλεψεν, ἕως ὅτου ἐφώνησαν τοὺς γονεῖς αὐτοῦ τοῦ ἀναβλέψαντος καὶ ἠρώτησαν αὐτοὺς λέγοντες· οὗτός ἐστιν ὁ υἱὸς ὑμῶν, ὃν ὑμεῖς λέγετε ὅτι τυφλὸς ἐγεννήθη; πῶς οὖν ἄρτι βλέπει; Ἀπεκρίθησαν δὲ αὐτοῖς οἱ γονεῖς αὐτοῦ καὶ εἶπον· οἴδαμεν ὅτι οὗτός ἐστιν ὁ υἱὸς ἡμῶν καὶ ὅτι τυφλὸς ἐγεννήθη· πῶς δὲ νῦν βλέπει οὐκ οἴδαμεν, ἢ τίς ἤνοιξεν αὐτοῦ τοὺς ὀφθαλμοὺς ἡμεῖς οὐκ οἴδαμεν· αὐτὸς ἡλικίαν ἔχει, αὐτὸν ἐρωτήσατε, αὐτὸς περὶ ἑαυτοῦ λαλήσει. Ταῦτα εἶπον οἱ γονεῖς αὐτοῦ, ὅτι ἐφοβοῦντο τοὺς ᾿Ιουδαίους· ἤδη γὰρ συνετέθειντο οἱ Ἰουδαῖοι ἵνα, ἐάν τις αὐτὸν ὁμολογήσῃ Χριστόν, ἀποσυνάγωγος γένηται. Διὰ τοῦτο οἱ γονεῖς αὐτοῦ εἶπον ὅτι ἡλικίαν ἔχει, αὐτὸν ἐρωτήσατε. Ἐφώνησαν οὖν ἐκ δευτέρου τὸν ἄνθρωπον ὃς ἦν τυφλός, καὶ εἶπον αὐτῷ· δὸς δόξαν τῷ Θεῷ· ἡμεῖς οἴδαμεν ὅτι ὁ ἄνθρωπος οὗτος ἁμαρτωλός ἐστιν. Ἀπεκρίθη οὖν ἐκεῖνος καὶ εἶπεν· εἰ ἁμαρτωλός ἐστιν οὐκ οἶδα· ἓν οἶδα, ὅτι τυφλὸς ὢν ἄρτι βλέπω. Εἶπον δὲ αὐτῷ πάλιν· τί ἐποίησέ σοι; Πῶς ἤνοιξέ σου τοὺς ὀφθαλμούς; Ἀπεκρίθη αὐτοῖς· εἶπον ὑμῖν ἤδη, καὶ οὐκ ἠκούσατε· τί πάλιν θέλετε ἀκούειν; Μὴ καὶ ὑμεῖς θέλετε αὐτοῦ μαθηταὶ γενέσθαι; Ἐλοιδόρησαν αὐτὸν καὶ εἶπον· σὺ εἶ μαθητὴς ἐκείνου· ἡμεῖς δὲ τοῦ Μωυσέως ἐσμὲν μαθηταί. Ἡμεῖς οἴδαμεν ὅτι Μωυσεῖ λελάληκεν ὁ Θεός· τοῦτον δὲ οὐκ οἴδαμεν πόθεν ἐστίν. Ἀπεκρίθη ὁ ἄνθρωπος καὶ εἶπεν αὐτοῖς· ἐν γὰρ τούτῳ θαυμαστόν ἐστιν, ὅτι ὑμεῖς οὐκ οἴδατε πόθεν ἐστί, καὶ ἀνέῳξέ μου τοὺς ὀφθαλμούς. Οἴδαμεν δὲ ὅτι ἁμαρτωλῶν ὁ Θεὸς οὐκ ἀκούει, ἀλλ' ἐάν τις θεοσεβὴς ᾖ καὶ τὸ θέλημα αὐτοῦ ποιῇ, τούτου ἀκούει. Ἐκ τοῦ αἰῶνος οὐκ ἠκούσθη ὅτι ἤνοιξέ τις ὀφθαλμοὺς τυφλοῦ γεγεννημένου. Εἰ μὴ ἦν οὗτος παρὰ Θεοῦ, οὐκ ἠδύνατο ποιεῖν οὐδέν. Ἀπεκρίθησαν καὶ εἶπον αὐτῷ· ἐν ἁμαρτίαις σὺ ἐγεννήθης ὅλος, καὶ σὺ διδάσκεις ἡμᾶς; Καὶ ἐξέβαλον αὐτὸν ἔξω. Ἤκουσεν ὁ Ἰησοῦς ὅτι ἐξέβαλον αὐτὸν ἔξω, καὶ εὑρὼν αὐτὸν εἶπεν αὐτῷ· σὺ πιστεύεις εἰς τὸν υἱὸν τοῦ Θεοῦ; Ἀπεκρίθη ἐκεῖνος καὶ εἶπε· καὶ τίς ἐστι, Κύριε, ἵνα πιστεύσω εἰς αὐτόν; Εἶπε δὲ αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· καὶ ἑώρακας αὐτὸν καὶ ὁ λαλῶν μετὰ σοῦ ἐκεῖνός ἐστιν. Ὁ δὲ ἔφη· πιστεύω, Κύριε· καὶ προσεκύνησεν αὐτῷ.

Ένα τραγούδι για την τραγωδία του δυστυχήματος των Τεμπών από τα παιδιά του Λυκείου "Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός" σε μουσική και στίχους δικούς τους. - Παραγωγή: Λύκειο "Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός" - Στίχοι: Αργυρώ Καλοφύρη (Β΄ Λυκείου) - Μουσική: Γεωργία Λαλλά (Α΄ Λυκείου) - Τραγούδι: Θεανώ Βρακατσέλη (Β΄ Λυκείου), Αργυρώ Καλοφύρη (Β΄ Λυκείου), Ευαγγελία Κανέλλου (Β΄ Λυκείου), Γεωργία Λαλλά (Α΄ Λυκείου), Μαρία Χουντάλα (Α΄ Λυκείου) - Απαγγελία-Ισοκράτημα: Κωνσταντίνος Κλείσσας (Β΄ Λυκείου) - Κανονάκι: Γεωργία Λαλλά (Α΄ Λυκείου) - Νέι: Μανόλης Παλιάκης - Μπεντίρ: Δημήτρης Μαντζούρης - Υπεύθυνη καθηγήτρια: Ελένη Ζαχαρία - Βίντεο: Γαλήνη Νομικού (Β΄ Λυκείου), Παύλος Φασκιώτης (Β΄ Λυκείου) - Ηχοληψία, Επεξεργασία ήχου-βίντεο: Δημήτρης Μαντζούρης || Στίχοι || Πολλοί υπάρχουνε σταθμοί και άλλα τόσα τρένα να μεταφέρουν μακριά πράγματα φυλαγμένα. Και κάποια τρένα ήξερα πως όνειρα γυρίζουν, γιατί σαν μπαίνουν μαθητές ζεστές καρδιές γεμίζουν. Ελένη, Γιάννη, Άγγελε, Θώμη κι Ευαγγελία, Ανδρέα δεν προλάβατε να γράψετε ιστορία. Κι αν δεν φανεί ο προορισμός και το ταξίδι πάψει, τα όνειρά τους θα χαθούν κι ο κόσμος δεν θ' αλλάξει Ελπίδες, πόθοι, στοχασμοί η λήθη τ' αποπέμπει, γιατί για πάντα χάθηκαν σαν έφτασαν στα Τέμπη. Γιώργο, Νικήτα, Κυπριανέ, Αγάπη και Καλλιόπη, Ελπίδα, Χρύσα, Βάιε, Σωτήρη, Παναγιώτη. Και μια φωνή που πια θρηνεί ευχόταν να προφτάσεις και με στοργή σου ζήτησε «Πάρε με όταν φτάσεις». Κι ενώ στην άδεια σου αγκαλιά μια θύμηση έχει μείνει, ο ένας προς τον άλλονε πετούνε την ευθύνη. Χρυσούλα, Ιφιγένεια, Βαγγέλη και Βασίλη, Βάγια δεν χαιρετήσατε όσους σας ήταν φίλοι. Συγγνώμη που δεν ήμουνα εκεί κι εγώ για σένα, όταν για λάθος έγιναν ψυχές φωτιά σαν ένα. Για τις φωνές που έσβησαν, Μαρία, Νίκο, Τάσο, ορκίζομαι απ' την καρδιά ποτέ να μην ξεχάσω!

Η Ενορία του Ιερού Ναού Μεταμορφώσεως Σωτήρος Βριλησσίων σας εύχεται Χριστός Ανέστη!