«Διακρίνοντας την Πίστη μας»

Η δύναμη της πίστεως μας προβάλλεται σήμερα, αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί, κατά την Ευαγγελική μας περικοπή (Κυριακή ΣΤ’ Ματθαίου).

Συγκεκριμένα, μας αναφέρει ο Ευαγγελιστής πως ο Κύριός μας αποβιβάστηκε από το πλοιάριο στην δική Του πόλη.

Να θυμηθούμε πως είχε εκδιωχθεί κατά κάποιον τρόπο από την χώρα των Γεργεσηνών, μετά τον πνιγμό των δαιμονιζόμενων χοίρων, διότι οι άνθρωποι δεν άντεχαν να χάσουν τα χρήματα από την εκτροφή των χοίρων και προτίμησαν να χάσουν τον ίδιο τον Θεό.

Επιστρέφοντας έτσι στην Καπερναούμ, βλέπουμε να συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Άνθρωποι με ισχυρή και βεβαία πίστη αμέσως καταφθάνουν μπροστά Του.

Τι ζητούν; Τη θεραπευτική παρέμβαση του διδασκάλου και προφήτου, όπως πίστευαν για την ώρα, για τον δικό τους άνθρωπο, για τον φίλο και αδελφό τους.

Δίχως σκέψη ακούμε τότε τον σωτήρα Χριστό να λέει «Θάρσει, τέκνον· ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου», θάρρος παιδί μου, οι αμαρτίες σου συγχωρούνται.

Πόση φιλευσπλαχνία και πόση αγάπη δείχνει και δίνει σε έναν άνθρωπο, που ήταν παράλυτος, δεν γνωρίζουμε πόσα χρόνια, αλλά σίγουρα βασανιζόμενος από την πάθησή του, έχοντας φτάσει η ώρα πια να ελευθερωθεί, πρώτα απ’ όλα από τα βάρη της ψυχής και έπειτα από την αναπηρία του.

Ένας μεγάλος παράγοντας που έπαιξε ρόλο σε αυτήν την θεραπευτική παρέμβαση είναι η κίνηση των φίλων και αδελφών του, που έψαχναν απεγνωσμένα να Τον βρουν, έχοντας την σιγουριά πως Εκείνος όντως θα μπορούσε να τον γιατρέψει.

Αυτή η σιγουριά τους λοιπόν ήταν η ζωντανή και ανόθευτη πίστη τους.

Άνθρωποι αμαρτωλοί, με πάθη και λάθη, αδύναμοι φαινομενικά στην πνευματική ζωή για τους δήθεν πιστούς της εποχής, γραμματείς και φαρισαίους, κατάφεραν να διακρίνουν την ενέργεια του Θεού και όχι μόνο αυτό, να καταφέρουν να επιτύχουν αυτό που πίστευαν με όλη την δύναμη της καρδιάς τους.

Από την άλλη, θυμός επικρατούσε σε κάποιους παρευρισκόμενους γραμματείς που ήταν εκεί. Τότε ο Χριστός μας, ως καρδιογνώστης πάντων, τους επιτίμησε για αυτά που σκεφτόντουσαν και αμέσως έλυσε και το σωματικό άλγος του ανθρώπου.

«Σήκω. Πάρε το κρεβάτι σου στον ώμο σου και πήγαινε στο σπίτι σου». Και αμέσως ο άνθρωπος θεραπευμένος πια αναγεννήθηκε ψυχή τε και σώματι.

Αδελφοί μου, η πίστη μας μπορεί να πράττει θαύματα, πάντα όμως υπό τις κατάλληλες προϋποθέσεις. Ποιος θα περίμενε την σημερινή κατάληξη της Ευαγγελικής μας περικοπής;

Αν καταφέρουμε να βγάλουμε την ορθολογική μας πλευρά και τα γιατί, που πάντοτε έντεχνα ο πονηρός μας σπέρνει στην σκέψη, τότε θα μπορούμε να νιώθουμε ζωντανή την παρουσία του Θεού στις ζωές μας.

Μπορεί να μην δούμε έναν παράλυτο να σηκώνεται μπροστά μας ή έναν τυφλό να βρίσκει το φως του, αυτά επιτρέπει ο Χριστός να επιτελούνται πάντα κατά το όφελος της ψυχής του καθενός μας, αλλά όταν η πίστη μας είναι ισχυρή, προσηλωμένη και ανόθευτη, μπορούμε να Τον βιώνουμε σαν ζωντανή ενέργεια, ενέργεια χάριτος.

Δεν αρκεί να λέμε πως πιστεύουμε και να νιώθουμε έντονα πειρασμικά αισθήματα, όπως φθόνο και κακία. Αυτά σημαίνουν πως κάτι δεν πάει καλά ή κάπου κάνουμε λάθος.

Ας κάνουμε ο καθένας μας ένα απλό πείραμα, διακρίνοντας την πίστη μας, ας προσέλθουμε σε μία Εκκλησία όταν δεν υπάρχει κάποια μυστηριακή πράξη, να καθίσουμε εντός του Ναού με ησυχία και ηρεμία.

Αν διαπιστώσουμε πως θέλουμε να βγούμε έξω ή πως κουραζόμαστε καθήμενοι μέσα έχοντας σύγχυση και ψυχική ακαταστασία, τότε η πίστη μας δεν είναι αυτή που πρέπει.

Οι άνθρωποι αυτοί τότε προσέτρεξαν στον Χριστό, στην παρατεινόμενη παρουσία Του, στην Εκκλησία του σήμερα. Εκεί Τον συναντούμε ζωντανό και μόνο εκεί και εμείς θα μπορέσουμε να Τον δούμε, να Τον νιώσουμε και να Τον γευτούμε, ζώντας το δικό μας θαύμα κάθε φορά, της ένωσής μας μαζί Του, πιστεύοντας στο άμετρο και πάντοτε φιλεύσπλαχνο και φιλόστοργο έλεός Του.

Αμήν

Του Πρεσβυτέρου Νικολάου Γονιδάκη

Εφημ. Ι. Ν. Προφήτου Ηλιού Νέων Παγασών Βόλου

ΠΗΓΗ: romfea.gr