Η αιτία για την εισαγωγή της εορτής των Τριών Ιεραρχών στην Εκκλησία είναι το εξής γεγονός:

Κατά τους χρόνους της βασιλείας του Αλεξίου του Κομνηνού (1081 - 1118 μ.Χ.), ο οποίος διαδέχθηκε στη βασιλική εξουσία τον Νικηφόρο Γ’ τον Βοτενειάτη (1078 - 1081 μ.Χ.), έγινε στην Κωνσταντινούπολη φιλονικία ανάμεσα σε λόγιους και ενάρετους άνδρες. Άλλοι θεωρούσαν ανώτερο τον Μέγα Βασίλειο (βλέπε 1 Ιανουαρίου), χαρακτηρίζοντάς τον μεγαλοφυΐα και υπέροχη φυσιογνωμία. Άλλοι τοποθετούσαν ψηλά τον ιερό Χρυσόστομο (βλέπε 13 Νοεμβρίου) και τον θεωρούσαν ανώτερο από τον Μέγα Βασίλειο και τον Γρηγόριο και, τέλος, άλλοι, προσκείμενοι στον Γρηγόριο τον Θεολόγο (βλέπε 25 Ιανουαρίου), θεωρούσαν αυτόν ανώτερο από τους δύο άλλους, δηλαδή από τον Βασίλειο και τον Χρυσόστομο. Η φιλονικία αυτή είχε σαν αποτέλεσμα να διαιρεθούν τα πλήθη των Χριστιανών και άλλοι ονομάζονταν «Ιωαννίτες»,...

Ο Όσιος Ιωάννης ο Καλυβίτης γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το έτος 457 μ.χ και έζησε μέχρι το έτος 474 μ.χ. επί βασιλείας Λέοντος του Μεγάλου.

Ο πατέρας του ονόματι Ευτρόπιος και η μητέρα του Θεοδώρα, ήταν ευσεβείς. Ο Ευτρόπιος ήταν άρχοντας, πολύ πλούσιος Συγκλητικός. Μαζί με την Θεοδώρα απέκτησαν τρία παιδιά, ο νεότερος ήταν ο Ιωάννης. Οι άλλοι δύο αδελφοί του έλαβαν αξιώματα και βιοτική ευδαιμονία.

Ο Ιωάννης από μικρός, του άρεσε να διαβάζει τα Ιερά Γράμματα, να πηγαίνει στην Εκκλησία, να ακούει τα Θεία λόγια. Τον καιρόν εκείνο, κάποιος Μοναχός από την Μονή των Ακοιμήτων ήθελε να μεταβεί στα Ιεροσόλυμα οδοιπορικώς και περνούσε από την Κωνσταντινούπολη. Μόλις ο Ιωάννης τον είδε, τον πλησίασε και θέλησε να μάθει για τη ζωή στο Μοναστήρι.

Ο Μοναχός μόλις κατάλαβε τον πόθο και τον ζήλο του Ιωάννη άρχισε να του εξηγεί λεπτομερώς για την Μοναστική ζωή.Ο Ιωάννης ά...

Ο Όσιος Γεώργιος γεννήθηκε σ' ένα χωριό της Κύπρου από γονείς ευσεβείς. Είχε και ένα μεγαλύτερο αδελφό που τον έλεγαν Ηρακλείδη. Αυτός λοιπόν, όταν ακόμα ζούσαν οι γονείς τους, πήγε στους Αγίους Τόπους για να προσκυνήσει. Αφού προσκύνησε, κατόπιν πήγε στη Λαύρα του Καλαμώνας που βρισκόταν κοντά στο σημερινό μοναστήρι του Αββά Γερασίμου στον Ιορδάνη και εκεί έγινε μοναχός. Ο δε Γεώργιος παρέμεινε κοντά στους γονείς του. Αργότερα πέθαναν οι γονείς του και ο Γεώργιος έμεινε ορφανός. Τότε τον παρέλαβε μαζί με την κληρονομιά του ο θείος του, που είχε μια μοναχοκόρη και ήθελε να τον κάνει γαμπρό του. Ο Γεώργιος όμως δεν ήθελε να παντρευτεί και έφυγε στον άλλο του θείο, που ήταν ηγούμενος σ' ένα Μοναστήρι. Αλλά επειδή ο προηγούμενος θείος του πίεζε τον αδελφό του ηγούμενο ν' αφήσει τον Γεώργιο να φύγει από το μοναστήρι, ο Γεώργιος έφυγε κι από 'κει και πήγε στον αδε...

"Ουράνιος Άνθρωπος και επίγειος Άγγελος".

12 Δεκεμβρίου, η Εκκλησία τιμά τη μνήμη του Αγίου Σπυρίδωνος του Θαυματουργού.

Σημειώνει ο υμνογράφος για το πρόσωπο του Αγίου τα παρακάτω λόγια:

"Ο Θαυματουργός καν τέθνηκε Σπυρίδων, του θαυματουργείν ουκ έληξεν εισέτι".

Πέθανε ο Άγιος, αλλά δε σταμάτησε να θαυματουργεί.

Καθώς πλησιάζουμε την εικόνα του Αγίου και διαβάζουμε για το χάρισμα της θαυματουργίας του, πόσα θέλουμε να ζητήσουμε!

Ένα όμως τον διέκρινε!

Ήταν απλός!

Ο απλός άνθρωπος είναι μακάριος.

Όλα τα γνωρίζει, αλλά όλα δεν τα αναζητά.

Όλους τους καταλαβαίνει, αλλά όλους δεν τους διορθώνει.

Όλα τα βλέπει, αλλά όλα τα σκεπάζει.

Πολλοί τον θυμώνουν, αλλά ελάχιστα το υπολογίζει.

Τα λίγα τον αναπαύουν.

Πολλά κάνει και ελάχιστα μιλά.

Του είναι άγνωστη η ζήλεια.

Τα λόγια του είναι κατανοητά σε όλους.

Οι σκέψεις του ήρεμες.

Ο ύπνος του "ξεκούραστος".

Γνωρίζει το δίκαιο, αλλά δεν το...

Ο Άγιος Νεκτάριος ο θαυματουργός του οποίου την μνήμη εορτάζουμε στις 9 Νοεμβρίου είναι ένας από τους Πατέρες της Εκκλησίας, όπου η αγιότητα του βίου του συνδυάζεται με τη χάρη της θαυματουργίας. Η ζωή του ήταν μια ιερή πορεία εβδομηντατεσσάρων χρόνων κατάφορτη από καρπούς του Αγίου Πνεύματος.

Μια πορεία πάντως που κάθε άλλο παρά ομαλή ήταν. Ο Άγιος βρέθηκε από ξενιτεμένο φτωχό παιδί, Επίσκοπος της Εκκλησίας, από εξόριστος, διευθυντής Εκκλησιαστικής Σχολής, από θνητός, Άγιος της Εκκλησίας μας.

Παιδική ηλικία

Ο Αναστάσιος Κεφαλάς γεννήθηκε στις 1 Οκτωβρίου 1846, στην Συληβρία της Ανατολικής Θράκης. Γεννήθηκε σὲ χώματα ελληνικὰ απὸ ευσεβείς γονείς, τον Δημοσθένη και την Μαρία Κεφαλά, το 5ο από τα 6 παιδιά φτωχής οικογένειας. Από μικρό παιδί η ευσεβής γιαγιά του του έμαθε τον 50ο Ψαλμό, το «ελέησόν με ο Θεός»· και όπως λέει χαρακτηριστικά ο Συναξαριστής του βίου το...

Αντιγράφουμε από το πρωτότυπο ένα γράμμα που στάλθηκε από το μέτωπο εκείνες τις ημέρες του πολέμου. Χιλιάδες γράμματα στέλνονταν.

Κάποια έφταναν στον προορισμό τους και ο συντάκτης τους δεν υπήρχε πιά στην ζωή.

Ας κρατήσουμε τον ηρωισμό τους που έφθανε ακόμα και στον τρόπο που έγραφαν.

"Ελένη μου, πόσο θα 'θελα να δω το πρόσωπό σου!

Δώσε τα φιλιά μου σ' όλους.

Στον πατέρα μου πές του, ότι βαστάμε.

Δεν υπάρχει δειλός ανάμεσα μας.

Την μάνα μου φίλα την διπλά.

Υπάρχει φόβος.

Κάνουμε το Σταυρό μας και πλέον σαν λιοντάρια φαντάζουμε όλοι

καθώς ορμάμε στον εχθρό.

Κρύο και σφαίρες, έτσι περνάνε οι ημέρες και οι νύχτες μας.

Η οσμή του θανάτου μας γυροφέρνει,

μα μείς τραγούδια λέμε για τις αγάπες μας,

για την Ελλάδα μας.

Είναι και ένας παπάς μαζί μας.

Έβγαλε το ράσο και φόρεσε το χακί.

Μας εξομολόγησε.

Μας κοινώνησε.

Σα να φάγαμε και ήπιαμε

θάρρος, ελπίδα και ειρήνη.

Να προσεύχεστε για όλ...

Και γι’ αυτό πρώτα απ’ όλα χρειάζεται το «γνώθι σαυτόν». Δηλαδή να γνωρίσεις τον εαυτό σου, ποιος είσαι. Ποιός είσαι στ’ αλήθεια, όχι ποιός νομίζεις εσύ ότι είσαι. Με τη γνώση αυτή γίνεσαι ο σοφότερος των ανθρώπων. Με τέτοια επίγνωση έρχεσαι σε ταπείνωση και παίρνεις χάρη από τον Κύριο. Διαφορετικά αν δεν αποκτήσεις αυτογνωσία, αλλ’ υπολογίζεις μόνο τον κόπο σου, γνώριζε ότι πάντοτε θα βρίσκεσαι μακριά από το δρόμο. Διότι δεν λέει ο Προφήτης· «ίδε, Κύριε, τον κόπον μου», αλλά «ίδε, λέγει, την ταπείνωσίν μου και τον κόπον μου». Ο κόπος είναι για το σώμα, η ταπείνωση για τη ψυχή και πάλι τα δύο μαζί, κόπος και ταπείνωση, για όλον τον άνθρωπο.

Ποιός νίκησε το διάβολο; Αυτός που γνώρισε την ασθένειά του, τα πάθη και τα ελαττώματα, που έχει. Ο φοβούμενος να γνωρίσει τον εαυτό του, αυτός βρίσκεται μακριά από τη γνώση· άλλο τίποτε δεν αγαπά παρά να βλέπει μόνο λάθη σ...